Jip, ma. Vier jaar, ma. Ek het gedink ek sal nie weer hierdie jaar skryf nie. Vier is so ‘n niksseggende syfer. Dis nie 5 nie, of 10, of selfs 7. Dis net 4. En een of ander tyd moet mens seker ophou skryf. Maar toe vandag kom, toe ek vanoggend wakker word, toe weet… Continue reading Dis nou 4 jaar
“Outside, the music pumped. But no one looked like they were in the mood for a party. The late winter crescent moon hung in the sky like a scythe. Five pieces of paper had worked like a car bomb, blowing the night apart.” – Richard Poplak Vir dié wat nie weet waarvan ek praat nie,… Continue reading Vier vroue, vyf stukkies papier
Kouevuur 