Meimaand het ek twee keer die pad Karoo toe en terug aangedurf. Nogal ironies hoe 600 kilometer al hoe korter voel hoe meer mens dit ry. Maar dis nie waaroor ek wil skryf nie. In die week ry ek ook nogal ‘n entjie werk toe, op ‘n redelike besige pad. En meer en meer is… Continue reading Padduiwels
Ek wonder of jy weet, en of jy dalk kan sien, ons het jou nog nie vergeet. Ek wonder of jou mooi bruin oë nog altyd baie lag en net in mooi dinge glo. Ek wonder nog oor jou en my, oor wat sou wees as jy hier kon bly. Ek wonder hoekom het jy… Continue reading Ek wonder
Al moet ek soms my moed loop soek in my skoene al sou ek soms in die donker verdwaal al sou ek oorslaap in ‘n koue nag onder sterre en wakker word met ryp in my oë al is daar geen bepaalde roete na jou wese nie voor jou hart se deur gaan ek nog… Continue reading Al moet ek soms
‘Dis okay om jou wonde te wys, want dit maak jou meer mens’, lees ek anderdag, iewers. Maar wat as jy saam met jou grootword melk, gevoer is met ‘voorgee’ pap. Dat jy eerder voorgee dit gaan goed, dat wonde wys ‘n swakheid is. Dat jy saam met die wereld lag, maar alleen huil. As… Continue reading Om jou wonde te wys
Nog voor ek begin skoolgaan het, was ek al ingeskryf as lid van ‘n biblioteek. Destyds was dit Paarl-biblioteek. Deur die jare was ek lid van biblioteke in klein Oos-Transvaalse dorpies, een keer selfs van Kleinmond-biblioteek en een keer ook vakansie-lid van Stilbaai se biblioteek. Ek onthou hoe opgewonde ek elke keer was om boeke… Continue reading Stellenbosch Biblioteek
