Ek lees vanoggend HIERDIE en dit sluit aan by my gedagtes toe ek gisteraand gaan loop het. Dit moet nogal in ‘n mate bevrydend wees om Katoliek te wees. Om gereeld in ‘n hokkie agter ‘n swart gordyn te kan gaan sit, gesigloos, en by ‘n ander gesiglose oor jou sondes te kan bieg. Soos… Continue reading Bieghokkies
Nuwe woord dokument wit op die skerm ongeskend Tart my met die alfabet uitgestring van a tot z My kop is leeg my kop is vol my kop is toe my kop is dol Woorde het ek ontelbaar veel; tussen kop en vingers word my sinne gesteel Ek wil ‘n storie… Continue reading Sonder storie
Ek het so ‘n verlate gevoel hier op die Vrydag. So asof ek my je ne sais quoi iewers verloor het. En daar is geen aardse rede hoekom ek so moet voel nie. Daar lê ‘n lekker naweek voor, met verskeie kuier planne. My hart se een punt kuier in die Kaap. My ryding is… Continue reading My ‘je ne sais quoi’ is weg
Ek het besluit om die mal perd op te klim en het gister geregistreer en ingeskryf vir National Novel Writing Month. Ek wou nog altyd ‘n boek skryf en nou ja, mens moet seker êrens begin. Ek moet 50 000 woorde in 30 dae skryf, m.a.w. 1667 woorde per dag. Waar ek die tyd gaan kry,… Continue reading NaNoWriMo
Die weer is elke dag ‘n bietjie mooier en dis weer tyd dat ek begin oefen. In die winter is ek mos ‘n leunstoel-pampoen, ‘n mislike een daarby. Wat voel hoe die dik winterkos vet kloue in my lyf inslaan. Elke einde van die somer belowe ek myself ek gaan in die winter ook oefen,… Continue reading Ek stap weer
Ek is moeg, die jaar is te lank, my kop is te vol en my Muse sit seker al klaar iewers op ‘n seiljag, want hier is hy wragtig nie. Ek het niks om oor te skryf nie, nou “mixed grill” ek sommer net. Ek kan nie wag vir volgende week nie, want dan kom… Continue reading Allegaartjie
